SUWON

Avec Monsieur le Maire. Kun Sinjoro Urbestro























Suwon, 21 – 23.09.2008

A Suwon, je suis accueillie par une équipe de jeunes qui parlent extrêmement bien l’espéranto. Il y a en particulier un étudiant en médecine appelé Song dit Gloro. (Les Coréens ont tous les quelques mêmes noms ; pour cette raison, ils se trouvent des noms en espéranto qui traduisent plus ou moins l’idéogramme chinois de leur nom). Je suis en train de le faire entrer dans l’équipe qui est habilitée à faire passer des examens d’espéranto, tant il est à l’aise et parle sans faute. Il a 23 ans.
En fin d’après-midi, il y a une réunion, je donne un cours, je fais parler les participants.
Le lendemain, je visite le château et les murailles avec Chaek et Unika. Trésor mondial de l’UNESCO.
Avec Eterno et sa femme, nous allons au bord de la mer dans un village de pêcheurs.
Je ne vous dis pas tous les bons repas que je prends à la maison ou au restaurant. L’hospitalité des Coréens est sans borne.

En Suwon mi estas akceptita de junulara skipo, kiu bonege parolas esperanton. Estas ĉefe studento pri medicino, kies nomo estas Song nomita Gloro. (Koreoj havas preskaŭ ĉiuj kelkajn samajn nomojn ; pro tio ili inventas nomojn en esperanto, kiuj iom tradukas la ideogramon de ilia nomo). Mi nun laboras celante enirigon de Gloro en Internacian Rajtigitan Ekzamenantaron IRE. Li estas tiom lerta kaj parolas sen eraroj. Li estas 23jara.
Fine de la posttagmezo estas kunveno ; mi donas kurson, mi paroligas la partoprenantojn.
Venontan tagon mi vizitas la kastelon kaj muregojn kun Chaek kaj Unika. Tiuj malnovaj konstruaĵoj estas mondheredaĵo de UNESKO.
Kun Eterno kaj lia edzino ni iras al la maro al fiŝkaptista vilaĝo.
Mi ne rakontas al vi ĉiujn bonajn manĝojn, kiujn mi prenas aŭ hejme aŭ en restoracio. La gastigemo de la Koreaj estas senfina.