Durant mon voyage vers le Nord était prévue une escale à Sendai sur la côte est avec, dans cette ville, deux nuits chez Madame Sanpei et deux nuits chez Madame Saito. Or voilà que Madame Sanpei constate que son plancher est un peu mou. Elle fait venir le charpentier et celui-ci découvre que les planches de son étage du bas sont dévorées par les fourmis. Il se met donc au travail pour changer tout ce bois. En conséquence, Madame Sanpei annonce au club d’espéranto de Sendai qu’elle ne peut pas m’héberger. Monsieur Szyozi de la ville voisine de Yamagata se met au travail pour me trouver un hôtel à Yamagata. A ce moment-là, je suis en train de visiter Nikko (voir chapitre « NIKKO ») avec Madame Aihara. Elle a soudain l’idée qu’il existe près de Yonezawa, non loin de Yamagata, un superbe ryokan, hôtel japonais, situé dans une très ancienne maison. « Mireille doit passer une nuit là ! » dit-elle. Elle téléphone à Monsieur Szyozi. Il est tout de suite d’accord. Il modifie la réservation d’hôtel à Yamagata et réserve pour moi une nuit à Yonezawa et une nuit à Yamagata. J’ai donc un nouvel itinéraire. Je peux découvrir la Nishiya, superbe ryokan ancien (voir chapitre MERVEILLE / MIRINDAĴO ») et ensuite, avec Monsieur et Madame Szyozi, nous parcourons les multiples marches du Yama Dera de Yamagata (voir chapitre « 1200 MARCHES / ŜTUPOJ »). Il s’en suit un très sympathique souper avec quelques membres du club d’espéranto de Yamagata. Voilà comment les fourmis japonaises ont modifié mon itinéraire. Je remercie vivement toutes les personnes qui se sont impliquées pour m’héberger dans le Nord ! Dois-je remercier les fourmis ?
Devant Nishiya. Antaù Nishiya.
Dum mia vojaĝo norden estis planita restado en Sendai sur la orienta marbordo kun tie du tranoktadoj ĉe Sinjorino Sanpei kaj du tranoktadoj ĉe Sinjorino Saito. Jen okazas, ke Sinjorino Sanpei konstatas, ke la planko de ŝia domo estas iom mola. Ŝi venigas la ĉarpentiston kaj li malkovras, ke la plankoj de la suba etaĝo estas formanĝitaj de formikoj. Li do eklaboras por ŝanĝi tiujn lignopecojn. Konsekvence Sinjorino Sanpei anoncas al la Esperanto-klubo de Sendai, ke ŝi ne povas gastigi min. Sinjoro Szozi el la najbara urbo Yamagata eklaboras por trovi por mi hotelon en Yamagata. En tiu momento mi estas vizitanta Nikko-n kun Sinjorino Aihara. (Vidu la ĉapritron « NIKKO »). Ŝi subite ekpensas, ke ekzistas proksime de Yonezawa ne for de Yamagata belega ryokan, japanstila hotelo, en tre malnova domo. « Nepre Mirejo devas tranokti tie ! » ŝi opinias. Do ŝi telefonas al Sinjoro Szyozi. Li tuj samopinias. Li modifas la rezervadon de la hotelo en Yamagata kaj rezervas unu nokton en Yonezawa kaj unu nokton en Yamagata. Konsekvence mi havas novan itineron. Mi povas malkovri Nishiya-n (vidu ĉapitron « MERVEILLE / MIRINDAĴO ») kaj la postan tagon kun gesinjoroj Szyozi ni grimpas sur la monto por vidi Yama Dera (vidu ĉapitron « 1200 MARCHES / ŜTUPOJ ») Poste okazas agrabla vespermanĝo kun kelkaj membroj de la Esperanto-klubo de Yamagata. Jen vi scias, kiel japanaj formikoj ŝanĝis mian itineron. Mi elkore dankas ĉiujn personojn, kiuj helpis iel por akcepti min dum mia irado al la nordo. Ĉu mi devas danki al la formikoj ?
Au Yama Dera. En Yama Dera.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire